De hermelijn is een roofdiertje dat je niet zo vaak ziet, maar wel een bijzondere reputatie heeft. Hij staat bekend om zijn witte wintervacht, zijn rol in koninklijke mantels en zijn razendsnelle jachttechniek. Maar wist je dat hij ook verrassend veelzijdig is en in heel Nederland voorkomt?
Hier zijn 10 weetjes over de fascinerende hermelijn.
1. Hij is familie van de wezel
De hermelijn (Mustela erminea) is een marterachtige en nauw verwant aan de gewone wezel. Hij is groter, heeft een dikkere staart en herkenbare zwarte staartpunt.
2. Een echte verkleedkampioen
In de herfst begint de hermelijn van kleur te veranderen. Zijn bruine zomervacht maakt dan langzaam plaats voor een witte wintervacht. Deze kleurverandering helpt hem om onzichtbaar te blijven in besneeuwde landschappen.
Alleen het zwarte puntje aan zijn staart blijft zichtbaar, mogelijk om roofdieren te verwarren.
3. Hij komt in Nederland voor
De hermelijn leeft in open landschappen zoals graslanden, dijken, akkers en rietvelden. Ook in Nederland kun je hem tegenkomen, al is dat zelden: hij is schuw, klein en vooral actief in de schemering. Maar vergis je niet, het is is een belangrijke muizenjager op het Nederlandse platteland.
4. Hij past in een muizenhol
Dankzij zijn slanke en flexibele lichaam kan de hermelijn zelfs muizengangen binnendringen. Daar jaagt hij zijn prooi op in een razendsnelle achtervolging. Net als de wezel is hij berucht onder muizen en geliefd bij boeren.
5. Een felle jager met lef
Hermelijnen jagen niet alleen op muizen en woelratten, maar ook op konijnen, vogels, eieren en zelfs mollen. Ze zijn snel, behendig en niet bang voor een uitdaging. Hun beet is gericht op de nek of schedel – kort, krachtig en dodelijk efficiënt.
6. Zijn wintervacht was ooit koninklijk bont
De witte wintervacht van de hermelijn – ermine genoemd – was eeuwenlang een statussymbool in Europa. Koningen, edelen en rechters droegen mantels met witte hermelijnbont, vaak met zwarte staartpunten als versiering. In sommige culturen stond de hermelijn symbool voor zuiverheid, vanwege het witte bont.
7. Hij is een einzelgänger
Hermelijnen leven alleen en hebben een eigen territorium dat ze markeren met geurklieren. Ze mijden soortgenoten buiten de paartijd, en gevechten tussen mannetjes kunnen fel zijn. Alleen in de zomer, tijdens de voortplanting, zoeken ze elkaar op.
8. Ze heeft een uitgestelde zwangerschap
Na de paring in de zomer wordt het embryo pas maanden later actief. De daadwerkelijke dracht duurt dan nog ongeveer vier weken. Hierdoor worden de jongen pas het volgende voorjaar geboren, vaak als het voedselaanbod optimaal is.
9. Jongen groeien razendsnel op
Een worp bestaat uit drie tot twaalf jongen, die na een paar weken al kunnen spelen, jagen en hun omgeving verkennen. Binnen twee maanden zijn ze zelfstandig. Hermelijnen moeten snel volwassen worden, want hun leven is kort – gemiddeld zo’n anderhalf tot twee jaar in het wild.
10. Hij staat onder druk
In Nederland gaat het niet goed met de hermelijn. Door verlies van leefgebied, verkeer, en intensieve landbouw zijn de aantallen gedaald. Hoewel hij wettelijk beschermd is, is zijn toekomst onzeker. Natuurvriendelijk landschap, met ruige veldranden en schuilplekken, is cruciaal voor zijn voortbestaan.
Klein, snel en dapper: de hermelijn is misschien geen dier dat je vaak ziet, maar wel een soort die respect verdient. Zijn rol als natuurlijke muizenbestrijder, zijn opvallende uiterlijk en zijn historische betekenis maken hem tot een van de meest bijzondere roofdiertjes van onze streken.
