De oehoe is een van de grootste en meest indrukwekkende uilensoorten ter wereld. Met zijn opvallende oranje ogen en imposante verschijning is hij een favoriet onder vogelliefhebbers. Deze majestueuze roofvogel heeft een fascinerende reeks eigenschappen en gedragingen. Hier zijn 16 weetjes die je absoluut moet weten over de oehoe.
1. Grootste uil ter wereld
De oehoe is met zijn enorme spanwijdte van maximaal 1,8 meter een van de grootste uilensoort ter wereld. Mannetjes wegen gemiddeld tussen de 2 en 2,5 kilo, terwijl vrouwtjes groter kunnen zijn en tot wel 4 kilo wegen.
2. Iconische oranje ogen
Een van de meest herkenbare kenmerken van de oehoe zijn zijn feloranje ogen. Deze ogen helpen hem niet alleen om zijn prooi in het donker te spotten, maar geven hem ook een intense en bijna hypnotiserende blik.
3. “Oehoe” is een echo van zijn roep
De naam “oehoe” komt van het karakteristieke geluid dat deze uil maakt. Zijn diepe roep klinkt als een duidelijke “oehoe”, vooral in de schemering en de vroege ochtenduren. Dit geluid kan kilometers ver gedragen worden, waardoor andere oehoes hun territorium kunnen herkennen.
4. Nachtelijke jager
De oehoe is een uitgesproken nachtdier. Tijdens de nacht jaagt hij op zijn prooien, variërend van kleine knaagdieren tot vogels en zelfs grotere prooien zoals jonge vossen. Zijn scherpe gehoor en uitstekende nachtzicht maken hem tot een dodelijke jager in het donker.
5. Niet alleen een bosbewoner
Hoewel oehoes vaak geassocieerd worden met bossen, komen ze ook voor in andere leefgebieden. Ze worden gevonden in bergachtige regio’s, steppen en zelfs op kliffen. Deze veelzijdigheid maakt hen tot een succesvolle soort in verschillende ecosystemen.
6. Territoriaal en solitair
Oehoes zijn zeer territoriale vogels en leven meestal alleen of in paren. Ze markeren hun territorium met hun roep en laten geen andere oehoes toe binnen hun gebied. Het territorium van een oehoe kan vele vierkante kilometers beslaan, afhankelijk van de beschikbaarheid van voedsel.
7. Voedselvoorkeuren
Het dieet van de oehoe is divers. Ze jagen op een breed scala aan prooien, van kleine zoogdieren zoals muizen en konijnen tot vogels, reptielen en amfibieën. In sommige gevallen kunnen ze zelfs grotere prooien aan, zoals jonge herten of vossen.
8. Uitzonderlijke jagers
Oehoes jagen voornamelijk door te zweven in de lucht of door geduldig op een uitkijkpunt te wachten tot ze hun prooi spotten. Hun stille vlucht maakt hen bijna onhoorbaar, wat hen een groot voordeel geeft tijdens het jagen.
9. Grotere vrouwtjes
Net als bij veel andere roofvogels zijn de vrouwelijke oehoes groter dan de mannetjes. Dit grootteverschil helpt het vrouwtje bij het beschermen van het nest en de jongen, terwijl het mannetje meestal verantwoordelijk is voor de jacht tijdens het broedseizoen.
10. Een lang leven
Oehoes hebben een relatief lange levensduur. In het wild kunnen ze tot 20 jaar oud worden, hoewel hun gemiddelde levensduur vaak iets korter is door roofdieren, voedseltekorten of andere gevaren. In gevangenschap kunnen ze echter ouder worden dan 30 jaar.
11. Beschermende ouders
Oehoes zijn uitstekende ouders. Beide ouders helpen bij het grootbrengen van hun jongen, maar het vrouwtje speelt de hoofdrol in het beschermen van het nest. De eieren worden ongeveer 35 dagen uitgebroed en de jongen blijven enkele maanden afhankelijk van hun ouders.
12. Bedreigingen door de mens
Hoewel de oehoe in veel gebieden beschermd is, wordt hij bedreigd door habitatverlies, vergiftiging door bestrijdingsmiddelen en botsingen met hoogspanningslijnen. Beschermingsprogramma’s zijn essentieel om deze majestueuze vogel te behouden.
13. Geruisloze vleugels
Een van de meest indrukwekkende kenmerken van de oehoe is zijn bijna geruisloze vlucht. Zijn vleugels hebben speciale aanpassingen die het geluid van luchtstroming verminderen, waardoor hij vrijwel onopgemerkt kan aanvallen.
14. Bescherming in Europa
De oehoe is een beschermde soort in veel delen van Europa. In verschillende landen, waaronder Nederland, zijn herstelprogramma’s opgezet om de oehoe weer succesvol te laten terugkeren in gebieden waar hij verdwenen was.
