De olifant behoort in Afrika tot de Big Five en is hierdoor een dier dat wel erg graag wordt gespot door natuurliefhebbers. Wat weinigen echter beseffen is dat deze grote grijzaards die tot ieders verbeelding spreken met uitsterven zijn bedreigd. Zo zijn er nog slechts een drietal levende olifantensoorten in het wild, elk met hun eigen bedreigingen.
Bosolifant
De bosolifant komt enkel voor in de tropische regenwouden in Afrika. Net daarom werd de bosolifant samen met de savanneolifant beschouwd als één soort: de Afrikaanse olifant. Ondertussen is het echter duidelijk geworden dat het twee verschillende soorten zijn. De bosolifant is immers een stuk kleiner en heeft een donkerder kleur. Het grootste verschil met de savanneolifant ligt waarschijnlijk bij de slagtanden. Deze zijn eerst recht en naar beneden gericht en niet gebogen naar voren zoals bij de savanneolifant. De bosolifant komt voornamelijk in regenwoud gebieden in West- en Centraal-Afrika voor. Een volwassen dier wordt drie tot vier meter lang en kan tot 3500 kilogram zwaar worden. Helaas wordt het aantal bosolifanten op nog zo’n 7.000 stuks geschat. Een aantal dat de laatste decennia flink is gedaald. De reden hiervan ligt vooral bij het stropen van de olifant voor zijn ivoor en het gebrek aan infrastructuur om dit probleem aan te pakken.
Savanneolifant
De savanneolifant is de tweede olifantensoort die deel uitmaakt van de Afrikaanse olifanten. Deze olifantensoort is een stuk groter en bekender dan de bosolifant. Het is zelfs het grootste landdier ter wereld met een lengte van zes tot zeven meter. Vroeger kwam de savanneolifant overal in Afrika voor, behalve in de Sahara, maar tegenwoordig leeft hij enkel nog in West- en Zuid-Afrika. Deze olifantensoort kan in vrijwel ieder type gebied leven maar zijn aanwezigheid heeft een drastisch gevolg voor de omgeving. Zo trappelt hij snel alles kapot en ontwortelt hij bomen waardoor bosgebieden uiteindelijk savannegebieden worden. Olifanten eten alles wat plantaardig is en kunnen wel vijf procent van hun lichaamsgewicht per dag eten. Dat is goed voor zo’n 300 kilogram. De slurf wordt hierbij gebruikt als vijfde ledemaat en is erg handig om planten te bereiken waar ze anders niet aan kunnen. Tot hun veertiende leven deze olifanten in een kudde. Daarna worden ze tot een solitair bestaan gedwongen. Communiceren doen ze aan de hand van verschillende geluiden. Van trompetteren tot brullen. Een eeuw geleden waren er nog tussen de vijf en tien miljoen savanneolifanten. Vandaag de dag is dat aantal geslonken tot iets meer dan een half miljoen. Bedreigingen die voortkomen vanuit de mensheid (ivoorjacht) zijn hierbij een voorname oorzaak, maar het feit dat de olifant slechts één keer in 6 à 9 jaar bronstig worden, voor een periode van een zestal dagen, helpt daar uiteraard ook niet bij.
Aziatische olifant
Zoals de naam doet vermoeden, leeft deze olifantensoort enkel in Azië. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen onder andere de Indische olifant, de Ceylon-olifant, de Sumatraanse olifant en de Borneodwergolifant. De namen van de verschillende olifanten maken meteen al duidelijk waar deze op het continent voorkomen. De Aziatische olifant is een stuk kleiner dan de Afrikaanse variant. Zijn schouderhoogte reikt vaak niet hoger dan drie meter. Ondanks zijn kleinere formaat, eet de Aziatische olifant wel tot 150 kilogram aan plantaardig voedsel per dag. Net zoals de meeste planteneters spendeert hij dan ook het ruime gedeelte van de dag (tot 18 uur) aan eten. Helaas is ook de Aziatische olifant met uitsterven bedreigd. Ook hier door toedoen van de mens die door de jacht op het dier en het wegkappen van de bossen zijn leefgebied verkleint.