De mierenegel (ook wel bekend als echidna) is een van de meest unieke dieren ter wereld. Wat er zo bijzonder is aan dit dier? Dat lees je in deze mierenegel weetjes!
Een zoogdier dat eieren legt
Mierenegels behoren tot de cloacadieren , een groep eierleggende zoogdieren. Dit maakt ze uniek, want er zijn slechts vier andere zoogdieren die ook eieren leggen (waaronder het vogelbekdier).
Het vrouwtje legt één tot drie eieren, die ze in haar tijdelijke buidel bewaart. Na ongeveer tien dagen komen de eieren uit en worden de baby’s, die ‘puggles’ worden genoemd, geboren. Deze piepkleine, kale en blinde puggles blijven ongeveer twee maanden in de buidel van hun moeder, waar ze zich voeden met melk tot ze groot genoeg zijn om de buidel te verlaten.
Waar leven mierenegels?
Mierenegels komen voor in Australië, Nieuw-Guinea en Tasmanië. Ze bewonen verschillende habitats, waaronder bossen, graslanden, halfwoestijnen en zelfs stedelijke gebieden. Mierenegels zijn solitaire dieren en kunnen zowel overdag als ’s nachts actief zijn, afhankelijk van het klimaat en het seizoen.
Levensverwachting
Mierenegels hebben een relatief lange levensverwachting voor hun grootte. In het wild kunnen ze 40 jaar oud worden, terwijl ze in gevangenschap zelfs tot 50 jaar kunnen leven.
Wat maakt mierenegels zo bijzonder?
Mierenegels zijn echt unieke dieren. Een van de meest bijzondere dingen hebben we al beschreven, het zijn zoogdieren die eieren leggen. Maar er zijn nog een aantal heel bijzondere eigenschappen.
Stekelige vacht: Mierenegels hebben een vacht van scherpe stekels die hen beschermt tegen roofdieren. De stekels zijn eigenlijk verharde haren gemaakt van keratine, hetzelfde materiaal als menselijke haren en nagels.
De snuit: De mierenegel heeft een lange, buisvormige snuit die hij gebruikt om termieten, mieren en andere ongewervelde dieren op te sporen en te eten. Hij heeft een kleverige tong van wel 18 centimeter lang, die hij razendsnel in en uit zijn bek kan schieten om zijn prooi te vangen.
Elektroreceptie: Net als haaien hebben mierenegels de zeldzame eigenschap van elektroreceptie, wat betekent dat ze elektrische signalen kunnen detecteren die worden geproduceerd door de spierbewegingen van hun prooidieren.
Geen tanden: Mierenegels hebben geen tanden! In plaats daarvan hebben ze kleine, hoornachtige structuren in hun bek die hen helpen hun voedsel te vermalen.
Dieet van de mierenegel
Zoals hun naam al doet vermoeden, voeden mierenegels zich voornamelijk met mieren en termieten. Ze gebruiken hun gevoelige snuit en lange kleverige tong om hun prooi op te sporen en te vangen. Hoewel mieren en termieten hun belangrijkste voedselbron vormen, eten ze ook andere insecten, larven en ongewervelde dieren.
Verdedigen tegen vijanden
Mierenegels hebben verschillende manieren om zichzelf te verdedigen tegen roofdieren. Hun scherpe stekels zijn het belangrijkste verdedigingsmechanisme. Wanneer ze zich bedreigd voelen, rollen ze zich op in een bal, met hun stekels naar buiten gericht om roofdieren af te schrikken. Daarnaast kunnen ze ook een stinkende vloeistof afscheiden uit hun cloaca om indringers te verjagen. De vloeistof was vroeger giftig, net als bij het vogelbekdier, maar miljoenen jaren evolutie heeft er voor gezorgd dat dit niet meer het geval is.
Ze houden zich koud met snot
Dat dit vreemde dieren zijn dat weet je ondertussen. Maar het kan nog gekker. Uit een studie is gebleken dat mierenegels zich afkoelen in het hete Australië op een hele bijzonder manier. Ze kunnen niet hijgen, zweten of likken, dus gebruiken ze snottebellen…
Deze snottebellen barsten op het puntje van de neus uit elkaar, waardoor de neus wordt bevochtigd. Wanneer het vocht verdampt, koelt het de bloedvaten af.
Mierenegel als huisdier: een slecht idee
Mierenegels zijn uniek en zien er schattig uit. Natuurlijk zijn er dan mensen die ze als huisdier willen houden. Een heel slecht idee, ze hebben een zeer specifiek dieet, ze moeten kunnen graven en ze leven erg lang. Daarnaast is het bijna onmogelijk om deze dieren te fokken aangezien ze in gevangenschap zich zelden voortplanten. Ze worden dus in het wild gevangen om daarna verkocht te worden.