De mysterieuze kolossale inktvis is pas ontdekt in 1925, toen er twee tentakels in de maag van een potvis werden gevonden. Ze leven in de donkere, ijzige wateren van de Zuidelijke Oceaan bewoont. Met een gewicht dat kan oplopen tot 700 kg en een lengte van maar liefst 10 meter, staat de kolossale inktvis bekend als het grootste inktvissensoort. Ondanks zijn indrukwekkende afmetingen en de titel van zwaarste inktvis, is dit wezen verrassend genoeg niet de meest intimiderende jager in de zee. Laten we enkele verbazingwekkende weetjes over de kolossale inktvis verkennen.
De zwaarste inktvis
Hoewel de reuzeninktvis mogelijk langer is, neemt de kolossale inktvis de titel van zwaarste inktvis op zich. Wetenschappers schatten dat deze giganten tot 700 kg kunnen wegen en een lengte van 10 meter kunnen bereiken.
Een onverwachte prooi
Ondanks zijn formidabele voorkomen, valt de kolossale inktvis ten prooi aan een verrassend scala aan roofdieren, waaronder vogels, walvissen en grote vissen. Tot nu toe zijn er 17 roofdiersoorten geïdentificeerd die zich tegoed doen aan deze gigantische inktvis. Potvissen, de grootste tandwalvissen die meer dan 20 meter lang kunnen worden, behoren tot zijn belangrijkste natuurlijke vijanden.
Reusachtige ogen
De kolossale inktvis heeft de grootste ogen in het dierenrijk, met een diameter van maar liefst 27 cm. Deze enorme ogen zijn niet geëvolueerd voor het zoeken naar prooi in het donker, maar lijken aangepast te zijn voor het spotten van naderende potvissen in de diepte. potvissen, die regelmatig de leefgebieden van deze diepzee-monsters binnendringen, kunnen hun prooi mogelijk verlammen met een krachtige sonische schokgolf.
Kleine eieren, grote getallen
Voor een dier van zijn grootte legt de kolossale inktvis verrassend kleine eieren, slechts 3 mm groot. Deze eieren zweven in de oceaan en komen uit in ondiep water. Er wordt geschat dat een vrouwtje tot 4,2 miljoen eieren kan produceren.
De aartsvijand: de Antarctische tandvis
De kolossale inktvis heeft een voorliefde voor de Antarctische tandvis en staat erom bekend deze vissen van vislijnen te plukken. Deze interactie heeft mogelijk geleid tot een soort vete, aangezien de tandvis op zijn beurt gewonde of stervende inktvissen eet.
Potentieel groter dan bekend
Hoewel er kolossale inktvissen zijn ontdekt die tot 495 kg wogen, suggereren snavels gevonden in potvissen dat er veel grotere exemplaren kunnen bestaan, mogelijk tot 700 kg zwaar. De snavel van de kolossale inktvis, een harde structuur omgeven door spierweefsel, dient om prooien te versnijden alvorens ze te verorberen.
Hoe ouder, hoe dieper
De piepkleine eieren worden vermoedelijk gelegd in ondiep water, en naarmate de jonge inktvissen groeien, beginnen ze langzaam naar diepere wateren af te zinken. Jonge exemplaren bevinden zich op ongeveer 2000 meter diepte, terwijl volwassenen uiteindelijk in de duistere diepten op zo’n 4000 meter terechtkomen.
Kannibalisme
Een opmerkelijk aspect van de kolossale inktvis is zijn kannibalistische aard, iets dat niet ongewoon is in de diepzee. Dit gedrag kan een reden zijn waarom de kolossale inktvis zijn eieren in ondieper water legt, om jonge inktvissen te beschermen tegen predatie door volwassen exemplaren.
Uitgerust met haken
Wat de kolossale inktvis onderscheidt van andere inktvissen, is de aanwezigheid van gehaakte armen en tentakels. Deze haken stellen de kolossale inktvis in staat om gladde prooien vast te grijpen en naar zijn enorme snavel te trekken. Potvissen , die jagen op kolossale inktvissen, dragen vaak littekens van ontmoetingen met deze defensieve haken.
Leven in de bathypelagische zone
De kolossale inktvis bewoont de bathypelagische zone van de oceaan, een laag die zich uitstrekt van 1 tot 4 kilometer onder het oceaanoppervlak. Hoewel dit al een aanzienlijke diepte is, bevindt zich onder deze zone nog een diepere en mysterieuzere laag, de abyssopelagische zone.
Het resultaat van abyssale gigantisme
De immense grootte van de kolossale inktvis kan worden toegeschreven aan een fenomeen bekend als abyssal gigantism. Dit fenomeen, waarbij diepzee-invertebraten groter worden dan hun soortgenoten in ondieper water, kan het resultaat zijn van verschillende factoren, zoals de koude temperaturen die leiden tot minder warmteverlies en een vertraagde seksuele rijping, wat op zijn beurt kan resulteren in grotere dieren.
Conservatiestatus: minste zorg
Ondanks hun indrukwekkende grootte en mysterieuze leefwijze, worden kolossale inktvissen geclassificeerd als ‘minste zorg’ op de conservatielijst. Dit komt voornamelijk omdat ze in zo’n diep en afgelegen deel van de oceaan leven dat interactie met mensen of visserij uiterst zeldzaam is. Hoewel hun totale populatiegrootte onbekend is, zijn er momenteel geen directe bedreigingen die hun voortbestaan in gevaar brengen.