Wanneer je denkt aan de prehistorie, denk je misschien aan de tijd waarin dinosaurussen de aarde domineerden. Dat waren niet de enige indrukwekkende dieren die in de oudheid leefden, want er zijn ook een aantal bijzondere vogelsoorten die tijdens de prehistorie over aarde zwierven. Ben je benieuwd wat voor absurde vogels onze wereld gekend heeft?
Kelenken guillermoi
Lange tijd waren grote vogels de grote heerser in Zuid-Amerika. Een van de grootste vogels die ooit geleefd heeft in dit gebied is de Kelenken guillermoi. Ze hadden een indrukwekkende hoogte van maar liefst drie meter en een angstaanjagende bek. De resten van deze vogelsoort werden in Argentinië gevonden en toonden aan dat dit een dier was om voor uit te kijken. De Kelenken guillermoi leefde waarschijnlijk van kleine prooien en resten van overleden dieren. Ze waren ontzettend snel en konden bovendien botten verpulveren met hun sterke snavel.
Titanis walleri
De Titanis walleri was een van de laatste grote schrikvogels die geleefd heeft en zeker geen lieverdje. Deze dieren werden zo’n 2,5 meter lang en hadden een ontzettend scherpe snavel. Ze waren enorm snel en dus ook uitstekende jagers. Had een Titanis walleri een prooi op het oog? Dan was de kans klein dat zijn prooi het zou overleven. Dit is bovendien de enige schrikvogel die in Noord-Amerika geleefd heeft. Er werd een fossiel van de Titanis walleri gevonden in de staat Florida.
Pelagornis sandersi
Veel van deze angstaanjagende vogels waren vooral op het land te vinden, maar de Pelagornis sandersi was een echte vlieger. Sterker nog: het is de grootste vogel die ooit over aarde heeft gevlogen. Hun spanwijdte kon zes tot zeven meter lang zijn en de dieren hebben wat weg van een albatros. Ze zijn alleen een stuk groter en bovendien uitgerust met een bek vol scherpe randjes die als tanden functioneren. Deze tanden werden voornamelijk gebruikt om vissen en andere zeedieren op te peuzelen nadat de vogel ze uit het water geschept had.
Crossvallia waiparensis
Pinguïns zijn schattige dieren die je niet gauw als een bedreiging zou zien, maar wat zou er gebeuren wanneer je een pinguïn tegenkomt die bijna zo groot is als jijzelf? Dat zou de prehistorische Crossvallia waiparensis zijn. Deze pinguïns konden 160 centimeter lang worden en wogen maar liefst 80 kilo. De resten van deze dieren werden gevonden in Nieuw-Zeeland en waren een belangrijk bewijs dat pinguïns in eerste instantie enorm waren. Dankzij evolutie hebben ze een wat schattiger formaat gekregen.
Aiolornis incredibilis
Sommige mensen voelen zich al angstig wanneer ze oog in oog komen te staan met een valk, havik of een zeearend. Hoe zou het zijn wanneer je een roofvogel ziet vliegen met een spanwijdte van maar liefst vijf meter? De Aiolornis incredibilis was een prehistorische roofvogel met deze indrukwekkende grootte. Ze lijken het meeste op een condor en aten voornamelijk karkassen. Af en toe jaagden ze ook op levende prooien, waarbij ze vooral kleine dieren te grazen namen. Met behulp van hun grote snavel en sterke klauwen wisten ze altijd wel een smakelijk hapje te vangen.
Leptoptilos robustus
De ooievaar heeft een goede reputatie. Het zijn lieve dieren die baby’s bezorgen bij splinternieuwe ouders. Wie had gedacht dat ooievaars ooit een bedreiging voor mensen zouden zijn? De Leptoptilos robustus was een uit de kluiten gewassen ooievaar van meer dan anderhalve meter lang. Resten van deze vogelsoort zijn gevonden op het Indonesische eiland Flores. Op hetzelfde eiland woonde de Floresmens. Deze prehistorische mensensoort was een stuk kleiner dan de ooievaar. Vooral de kinderen en jongeren waren waarschijnlijk een makkelijke prooi voor de vleesetende vogel.
Haasts arend (Harpagornis )
Gigantische arenden lijken alleen voor te komen in sprookjes en andere mythische vertellingen, maar ze hebben daadwerkelijk op aarde geleefd. De Harpagornis was een enorme arend die voornamelijk in Nieuw-Zeeland voorkwam. Hun spanwijdte was drie meter en ze wogen maar liefst twintig kilo. Deze dieren waren bovendien niet bang om grote prooien te vangen, want ze hadden het vooral op Nieuw-Zeelandse moa’s gemunt. Deze enorme vogels wogen een stuk meer dan de Harpagornis, maar een aanval van deze roofvogel was zo sterk dat zelfs de grootste prooien geen kans maakten. Het is niet voor niets dat dit de leeuw onder de vogels genoemd wordt.
Dromornis stirtoni
Australië staat bekend als een land waarin alle dieren groter en indrukwekkender zijn. Dat was vroeger niet anders, want toen leefde hier de Dromornis stirtoni. Deze vogelsoort was groter dan een gemiddelde kangoeroe of emoe. Het waren ontzettend krachtige dieren. Ze wogen namelijk bijna 500 kilo, terwijl ze drie meter lang waren. Hun poten waren ontzettend goed ontwikkeld en uitstekend om mee te rennen, terwijl hun vleugels klein en bijna nutteloos waren. Deze enorme spierkracht maakte de Dromornis stirtoni een echte moordmachine.
Hesperornis
De meeste zeevogels doen niemand kwaad, zoals meeuwen en pelikanen. De Hesperornis is een ander verhaal. Deze zeevogel was namelijk uitgerust met een flinke rij scherpe tanden. Hun kaken hadden bovendien een speciaal mechanisme, waardoor de vogels hun kaak op slot konden doen wanneer ze een prooi te pakken hadden. Zo kon hun maaltijd nooit ontsnappen en was de Hesperornis verzekerd van een lekker hapje. Met een lengte van 1,8 meter waren het zeker indrukwekkend grote vogels. Je zag ze niet gauw in de lucht vliegen, want deze dieren waren voornamelijk goed in duiken.
Gastornis gigantea
In China, Amerika en verschillende Europese landen zijn resten gevonden van de Gastornis gigantea. Ze konden een hoogte van meer dan twee meter bereiken en waren uitgerust met een ontzettend krachtige snavel. Dankzij deze imposante grootte werd er gedacht dat de vogels voornamelijk paarden aten, maar dat is niet helemaal zeker. Sommige wetenschappers denken namelijk dat de scherpe snavel vooral een handig hulpmiddel was voor het snijden en eten van planten. Hoe dan ook, het zou angstaanjagend zijn om een van deze vogels in het wild tegen te komen.