De natuur zit vol vreemde aanpassingen en bizarre lichaamsstructuren. Sommige dieren hebben hun anus< op plekken die totaal onverwacht zijn, of ze gebruiken hem op manieren die je nooit zou bedenken.
1. Zeekomkommer – een anus als multifunctionele poort
De zeekomkommer gebruikt zijn anus niet alleen voor uitscheiding, maar ook als ademhalingsopening. Door water in en uit zijn anus te pompen, voorziet hij zichzelf van zuurstof. Als dat nog niet vreemd genoeg is: sommige vissen, zoals de parelvis, gebruiken de anus van de zeekomkommer als schuilplaats.
2. Schildpadden – ademhalen via hun achterwerk
Sommige waterschildpadden, zoals de Roodbuikspitskopschildpad, kunnen ademhalen via hun cloaca, een opening die ook voor uitscheiding dient. Ze nemen zuurstof op uit het water door dit orgaan, wat hen helpt om veel langer onder water te blijven. Een bijzonder staaltje aanpassing!
3. Zeehazen – een anus op hun nek
De zeeslak uit de familie zeehazen heeft zijn anus op een plek waar je het niet verwacht: net achter zijn kop, bijna op zijn nek. Deze vreemde anatomie is het gevolg van een draaiing in hun lichaamsstructuur tijdens hun ontwikkeling. Praktisch? Niet echt, maar ze redden zich prima.
4. Mangrove-boomkrab– uitscheiding via de buik
De Mangrove-boomkrab heeft zijn anus niet op de gebruikelijke plek, maar aan de onderkant van zijn buik. Dit helpt hem om uitwerpselen kwijt te raken terwijl hij zich stevig vasthoudt aan bomen of rotsen, wat handig is in zijn verticale leefomgeving.
5. Vogels – één opening voor alles
Bijna alle vogels hebben een cloaca, een multifunctionele opening die wordt gebruikt voor uitscheiding, voortplanting én het leggen van eieren. Het is misschien niet echt een vreemde plek, maar het feit dat alles via dezelfde opening gebeurt, maakt het toch opmerkelijk.
6. Haarsterren – uitscheiding op bewegende armen
De haarsterren, verwanten van zeesterren, hebben hun anus aan de bovenkant van hun lichaam, dicht bij hun mond. Wat nog vreemder is: door hun lange armen in het water te bewegen, verspreiden ze hun uitwerpselen, wat een unieke methode is om zichzelf schoon te houden.
7. Inktvissen – een verborgen uitstroom
Bij inktvissen zit de anus diep in hun mantel, naast hun waterstraal, waarmee ze zich voortbewegen. Dit betekent dat hun uitwerpselen samen met de waterstroom naar buiten komen. Zo kunnen ze zichzelf snel verplaatsen én tegelijkertijd schoonmaken.
8. Zee-egel – een anus bovenop het lichaam
De zee-egel (Echinoidea) ziet er misschien simpel uit, maar zijn anatomie is verrassend bijzonder. In tegenstelling tot veel dieren bevindt de anus van een zee-egel zich bovenop zijn lichaam, precies in het midden van zijn stekelige bolvorm. Deze positie is niet willekeurig: het zorgt ervoor dat afvalstoffen efficiënt worden afgevoerd, zelfs in stromende zeeën. Bij sommige afgeplatte soorten, zoals de zanddollar, gebeurt dit zelfs in patroonachtige banen over hun lichaam. Een praktische én vreemde eigenschap die perfect past in de wereld van zee-egels.
