Aan vogels geen gebrek in Nederland. Naast kwetterende mussen en vinkjes hebben we ook verschillende soorten uilen in ons land. Ben je benieuwd naar welke uilen je hier in het wild kunt spotten? Lees dan verder, want hier vind je de acht uilen die in Nederland voorkomen.
Kerkuil
De kerkuil is vooral te vinden in open landschappen, dus hij is dol op de grote weilanden die we in Nederland hebben. Ze zijn vooral in het donker te vinden, want dan gaan ze op jacht naar veldmuizen en andere kleine hapjes. Overdag verstopt hij zich het liefste op een rustige plek, waar hij in alle rust kan slapen. Je herkent de kerkuil vooral aan zijn kop. Hij heeft namelijk een hartvormige, witte gezichtssluier. Zijn veren zijn verder donkerbruin, vaak in verschillende tinten.
Ransuil
De veren van de ransuil hebben een bijzonder patroon, waardoor hij nauwelijks opvalt wanneer hij in een boom aan het rusten is. Hij heeft geelbruine veren met een paar donkerbruine strepen. Zijn onderkant is een stuk lichter. De ransuil valt ook op dankzij de twee oorpluimen die op zijn kop zitten. Ook deze uilen leven het liefste in de buurt van open velden, waar ze vooral op muizen jagen. Ze maken niet gauw gebruik van broedkasten, want ze pikken veel liever het oude nest van een ekster of kraai in.
Bosuil
Het is de meest voorkomende uilensoort van heel Europa, dus de bosuil is ook in Nederland regelmatig te zien. Ze kunnen dan ook in allerlei verschillende gebieden overleven, van drukke steden tot dichtbegroeide bossen. De uil broedt het liefste in boomholtes, waar hij zich al vroeg in de lente verstopt. Wanneer je de bosuil hoort roepen, herken je zijn geluid misschien wel. Het is namelijk de roep die in talloze enge films wordt gebruikt. De bosuil heeft een ronde kop en kan grijs, roestrood of donkerbruin zijn.
Velduil
De naam zegt het natuurlijk al: de velduil is een groot liefhebber van open gebieden. In de praktijk is hij vooral bij veengebieden en moerassen te vinden. Je hoeft niet tot het donker te wachten om de velduil in actie te zien, want deze dieren zijn ook overdag actief. Je herkent ze aan hun opvallende gele ogen en hun kleine oorpluimen. Zijn veren hebben een donkerbruine en lichtgele kleur, met een vlekkenpatroon. Dat zorgt ervoor dat de uil nauwelijks opvalt in de natuur.
Steenuil
De steenuil is een van de weinige uilen die zich niet snel verstopt voor mensen. Het is een relatief kleine uil die graag in landbouwgebieden woont. Ze zijn ongeveer zo groot als een merel, maar lijken net iets breder. Hun veren hebben een donkerbruine kleur, soms met wat grijsbruine vlekjes. Zijn gele ogen en witte wenkbrauwen maken hem makkelijk om te herkennen. Op zijn kop zitten ook nog een paar witte vlekjes. De steenuil heeft een relatief klein leefgebied. Hij blijft bovendien het hele jaar op dezelfde plek en jonge steenuilen blijven altijd in de buurt van hun geboorteplek.
Oehoe
Het is een van de grootste uilen die je in Nederland kunt vinden en een indrukwekkende vogel met zijn grote oorpluimen en oranje ogen. De oehoe kan maar liefst 67 centimeter lang worden. Helaas zorgde zijn grote formaat ervoor dat de oehoe langzaam maar zeker aan het uitsterven was, omdat jagers hem een makkelijke prooi vonden. Daardoor was de uil lange tijd nauwelijks in Nederland te vinden. Dat is inmiddels gelukkig anders. De oehoe kan zich op allerlei verschillende plekken thuis voelen. Sommige dieren wonen in bossen, aan zee of zelfs bij de stad.
Sneeuwuil
De sneeuwuil herken je uit duizenden dankzij zijn bijzondere witte verenkleed. Dankzij deze witte kleur valt hij nauwelijks op wanneer hij op koude, met sneeuw bedekte plaatsen leeft. Hij is iets kleiner dan de oehoe en de vrouwtjes hebben een wat donkerdere kleur dan de mannetjes. Het zijn echte trekvogels. Waar ze het ene moment in de hooglanden leven, vliegen ze het volgende moment naar de kustlijn of zelfs naar het bos. Ze leven vooral van muizen, maar kunnen ook konijnen en sneeuwhoenders vangen.
De Sneeuwuil is geen vaste gast in Nederland, alleen in heel strenge winters worden ze weleens waargenomen als dwaalgast. Maar zijn verspreidingsgebied zijn de toendra’s in uiterste noorden van Azië, Europa en Noord-Amerika.
Ruigpootuil
De ruigpootuil is de laatste uilensoort die ook in Nederland te vinden is. Hij is relatief klein, met een gemiddelde lengte tussen de 24 en 26 centimeter. Ze wegen dan ook niet meer dan 100 tot 150 gram. De ogen van de ruigpootuil zijn geel. Dankzij de verenkrans rondom zijn kop vallen zijn ogen nog meer op. Het grootste deel van deze uilensoort is vooral in naaldbossen en berggebieden te vinden, maar een deel leeft ook in de bossen van Nederland. Je komt ze vooral in Drenthe tegen, al is het zeldzaam om een ruigpootuil in het wild tegen te komen.