Krijg jij het ook benauwd als je de diepe, zwarte oceaan in staart? Je weet immers maar nooit wat er in deze duizelingwekkende diepte leeft.
In de huidige tijd zijn walvissen de grootste dieren die in de diepe donkere wateren wonen. Deze over het algemeen vriendelijke reuzen vallen echter in het niet als je weet welke angstaanjagende monsters vroeger in de oceaan leefden. De boeken en fossieldossiers staan vol met de meest brute, akelige creaturen waar zelfs Jaws nog een lief sprookje bij zou zijn. Het zijn er zelfs zoveel dat het haast bijna een wonder is dat ze uitgestorven zijn. Alhoewel uitgestorven? Deze wateren zijn zo diep en op sommige plekken ondoorgrondelijk. Je weet dus maar nooit..
Gigantische vissen, haaien en reptielen domineerden miljoenen jaren geleden. Zeeschorpioenen bijvoorbeeld, zo groot als krokodillen die met gemak een witte haai door midden konden bijten. De oudste oceaanbewoners zijn misschien wel de meest akelige schepsels ooit. Dit zijn 11, dodelijkste zeemonsters ooit:
Megalodon, een haai met de afmetingen van een walvis
Met zijn lengte van meer dan 15 meter was de megalodon de grootste haai waarvan we weten dat die ooit heeft bestaan. De kaak van dit gigantische beest alleen al, was zo groot dat een volwassen persoon er met gemak doorheen zou kunnen wandelen. Om een vergelijking te schetsen zei onderzoeker Peter Klimey van de universiteit van California ooit dat: “De grote witte haai zoals wij hem kennen meet slechts ongeveer de grootte van de penis van een mannelijke megalodon”.
Karen Carr
Wetenschappers geloven dat de megalodon, die zich voedde met walvissen, zijn prooi aanviel en eerst de vinnen en de staart eraf scheurde. Hierdoor kon de prooi zich amper nog voortbewegen en kon de megalodon rustig en zonder al te veel moeite van zijn levende maaltijd genieten.
Ook gelooft men dat door het uitsterven van deze monstrueuze haaien de walvissen uit konden groeien tot hun enorme afmetingen zoals we ze tegenwoordig kennen.
Gelukkig hoef je niet bang te zijn dat ook jij ten prooi valt aan de gulzige kaken van een megalodon. Onderzoekers hebben bewezen dat dit diersoort zo’n 2.6 miljoen jaar geleden al is uitgestorven. Net voor het ontstaan van de mensheid dus.
Mosasaurus, een uiterst woest roofdier
Wie de film Jurassic World heeft gezien kent deze imposante verschijning wel. Zijn uitbraakpoging is toch wel een van de indrukwekkendste gebeurtenissen in de film.
In het echt is de mosasaurus al net zo indrukwekkend. Met zijn gigantische afmetingen was deze reptiel prima in staat om zijn prooien in hun geheel door te slikken. Al gaf hij er liever wel de voorkeur aan om ze eerst in hapklare stukjes te malen met behulp van zijn achterwaarts wijzende tanden.
Paleontologen zijn al heel wat jaren bezig met het onderzoeken van de mosasaurus. Recentelijk onderzoek op twee baby mosasaurussen heeft bewezen dat deze in hun jonge jaren in de open oceaan hebben geleefd. Mede door dit feit wordt er dan ook vermoed dat deze reptielen al op jonge leeftijd zich zouden hebben voortgeplant.
Helicoprion, een moordenaar met een wel heel rare bek
Bijna 300 miljoen jaar geleden terroriseerde dit bizarre haaiachtig roofdier de diepe wateren van de oceaan. Met zijn vlijmscherpe, spiraalvormig geplante tanden, behoorde de helicoprion tot een van de bizarste, alsook huiveringwekkende verschijningen. Hoe deze reeks tanden echter exact in dit monster zaten is tot op heden nog een raadsel. Maar dat ze er hebben gezeten is een ding dat zeker is. De enige fossielen die zijn gevonden bestaan allemaal uit setjes tanden die in een spiraalvorm aan elkaar zitten.
Dmitry Bogdanov/wikimediacommons
Wat we wel zeker weten is dat, net zoals de haaien van nu, de helicoprion regelmatig zijn tanden wisselde. Hoewel er veel illustraties bestaan waarop deze haai te zien is met een mond in de vorm van een soort cirkelzaag, is niet bewezen dat dit ook echt is hoe de haai eruit heeft gezien. Sommige wetenschappers denken dat de tanden diep in de keel van dit monster zaten en op deze manier zijn prooien vermaalde. Weer anderen geloven dat deze vis eerder als een draakvis dient te worden beschouwd en dat zijn tanden aan het einde van zijn kaak zouden hebben gezeten. Niet alleen een rare snuiter dus, maar ook een mysterieuze.
Jaekelopterus, een mega zee schorpioen
De jaekelopterus heerste bijna 400 miljoen jaar geleden aan de top der roofdieren. Deze schorpioensoort at zo ongeveer alles dat kleiner was dan hem. Zelfs zijn eigen, kleinere, soortgenoten waren niet veilig voor deze veelvraat.
Deze geleedpotigen groeiden uit tot monsters van meer dan 2,5 meter lang. Aan de voorkant van hun lichaam bevonden zich grote, stekelige klauwen waarmee ze andere dieren makkelijk konden verstrikken. Volgens sommige wetenschappers gebruikte de jaekelopterus deze klauwen zelfs om hun prooi mee te belagen en ze er vervolgens mee te verscheuren.
De jaekelopterus is de grootste soort onder de geleedpotigen. Een groep waar niet alleen schorpioenen toe behoren, maar ook kreeften, krabben, insecten en spinachtige.
Liopleurodon, een gigantisch reptiel
Bogdanov/Wikimedia Commons
Een van de meest woeste en grootste zee reptielen uit het Jurassic tijdperk is de liopleurodon. Deze gigantische wezens behaalden met gemak een lengte van meer dan 9 meter en met hun omvangrijke tanden maakten ze van de meeste andere zeedieren hapklare maaltjes.
Ondanks zijn omvangrijke formaat zwom deze reptielsoort met een verrassende snelheid. Net zoals bij haaien, was het reukvermogen van de liopleurodon uitstekend. Ideaal om een prooi te lokaliseren.
Hoewel hij zeer intimiderend overkomt is de liopleurodon waarschijnlijk niet de grootste in zijn soort. Deze eer gaat uit naar de Kronosaurus.
Livyatan melvillei, de walvis die walvissen opat
Genoemd naar Herman Melville, de auteur van Moby Dick, was de livyatan melvillei een gigantische potvis die voornamelijk op andere baleinwalvissen zou hebben gejaagd.
Ondanks dat deze walvissoort slechts de lengte van een gewone potvis had, beschikte dit soort over vlijmscherpe tanden van ongeveer 30 centimeter lang. Best aannemelijk dat zijn voedsel bestond uit iets meer dan een gewone inktvis.
Ghedoghedo/wikimediacommons
Door deze tanden zou de livyatan melvillei zijn prooi dan ook opjagen en verscheuren. Dit in tegenstelling tot een gewone potvis die door middel van een zuigmethode hun prooi letterlijk naar binnen zuigen en vervolgens doorslikken. Mede door de immense afmetingen zou een mens dan ook totaal geen probleem zijn voor deze prehistorische vis. Moby Dick zou op deze manier dus een stuk minder fictioneel zijn.
Overigens leefde dit wezen 12-13 miljoen jaar geleden. In vergelijking met de andere monsters in dit rijtje is dat dus nog akelig recent.
Dunkleosteus, een gepantserde killer
Deze historische vis leefde maar liefst 360 miljoen jaar geleden en dat is misschien maar goed ook. Onderzoekers geloven dat de dunkleosteus de meest krachtige beet onder de vissen ooit had. Zijn beet zou zelfs vergelijkbaar zijn met een Tyrannosaurus Rex en een kracht hebben van 55158058,34543 pascal oftewel 551,58058 bar. Met deze immense krachten en lengte van meer dan 10 meter behoorde deze vis tot de top onder de roofdieren. Bovendien bestond de huid van deze gevaarlijke vis uit een soort van schild waardoor het voor andere rovers lastiger was om hem te grazen te nemen.
IJReid/wikimedia commons
De dunkleosteus voedde zich voornamelijk met haaien, maar eigenlijk alles dat voor zijn neus verscheen wel lustte. Niet bepaald een visje om in je aquarium te houden.
Plesiosaurus, bijna te gek om waar te zijn
Dimitry Bogdanov/wikimediacommons
Plesiosaurus is een verzamelnaam voor diverse wezens die 135 miljoen jaar geleden op deze aardbol rondzwierven. Deze roofdieren die onder andere herkenbaar zijn aan hun lange nek waren de inspiratiebron voor het monster van Loch Ness.
De unieke anatomie van deze wezens zorgt al tijden voor onenigheid in de wetenschap. Paleontologisch onderzoeker Mary Anning, die de plesiosaurus als eerst ontdekte, werd zelfs ervan beschuldigd dat ze met een namaak fossiel aan kwam zetten bij haar collega’s.
Ichthyosaurus, de Jurassic dolfijn
Nog één van Mary Anning haar ontdekkingen is de ichtyosaurus. Een zee reptiel dat met zijn looks doet denken aan de dolfijn zoals we die nu kennen. De ichtyosaurus deelt niet alleen zijn algemene uiterlijk met een bekende, ook bepaalde lichaamseigenschappen laten gelijkenissen zien met onder andere de makreel en tonijn. Deze laatste twee zijn de snelst levende vissen in de zee. Het zou dus ook niet zo gek zijn als de ichtyosaurus ook weleens extreem snel was. Hun krachtige staarten hebben immers dezelfde halve maan-vorm en werden waarschijnlijk aangedreven door net zulke sterke spieren als hun look-a-likes.
Stethacanthus, een buitengewone haai
Dimitry Bogdanov/wikimediacommons
Deze bizarre haai was dan wel niet de grootste vis in de zee, maar hij behoort dankzij zijn opvallende verschijning wel degelijk in dit lijstje.
De stethacanthus had een zeer ongewone rugvin. Een rugvin die zelfs zo uniek is dat hij in de hele fossiele database verder niet voor komt en wetenschappers nog steeds in het donker laat tasten over het hoe en wat.
Een van de verklaringen zou zijn dat mannelijke stethacanthus de aambeeld-vormige vin zouden hebben gebruikt om vrouwtjes te lokken, maar ook het intimideren van vijanden zou tot een van de mogelijkheden kunnen behoren.
Leedsichthys, de grootste vis aller tijden
Hoewel onderzoekers in eerste instantie de lengte van deze vis een béétje hadden overschat, is de leedsichthys alsnog de grootste vissoort met kieuwen. De kieuw botten van deze vis zijn zelfs zo groot dat ze regelmatig voor botten van een pterosaurus werden aangezien. Hoewel de vissen meer dan 16 meter lang konden worden, waren ze geen goede jagers. Zoals vele van deze zee giganten voedde de leedsichthys voornamelijk met kleine organismen. Plankton zou zomaar eens het hoofdvoedsel kunnen zijn geweest, al is het moeilijk te onderzoeken wat er nu exact bij een uitgestorven wezen op het menu stond. De menukaarten waren toen immers nog niet uitgevonden.